مجموعه ی پارک جنگلی و دریاچه ی چیتگر تهران یکی از تفریحگاه های ممتاز شهر تهران است که در غرب این شهر واقع شده اند. دریاچه چیتگر یا دریاچه شهدای خلیج‌فارس دریاچه‌ای مصنوعی است که در شمال غرب تهران و در منطقه ۲۲ شهرداری تهران و در مجاورت پارک جنگلی چیتگر واقع شده‌است.
پارک جنگلی چیتگر از پارک‌های جنگلی شهر تهران است که از شمال به زمین‌های چیتگر، از جنوب به آزادراه تهران-کرج از غرب به آزادشهر و پیکان‌شهر و از شرق به منطقهٔ خرگوش‌دره محدود می‌شود. این پارک با ۹۵۰ هکتار زمین پردرخت از بزرگ‌ترین بوستان‌های جنگلی استان تهران است.
هدف از احداث این بوستان جنگلی که در آغاز مسیر وزیدن باد غربی به شهر تهران قرار گرفته، بالا بردن مقدار اکسیژن هوای تهران بوده‌است. این پارک دارای یک پیست و مسیرهای دوچرخه‌سواری و امکانات اسکیت‌سواری است. همچنین ایستگاه مترو چیتگر مقابل درب شمارهٔ ۱ و ایستگاه مترو ایران خودرو مقابل درب‌های ۵ و ۷ قرار دارد. برای تکمیل این مجموعه، دریاچه ی چیتگر هم در سال ۱۳۹۲ به بهره برداری رسید که تاثیرات مثبت زیادی در گردشگری منطقه غرب تهران و آب و هوای آن دارد.

متوسط ارتفاع پارک چیتگر از سطح دریا ۱۲۶۹ متر است. پوشش درختی پارک در مجموع مساحتی در حدود ۷۳۴ هکتار را در بر می‌گیرد که نیمی از آنها را گونه‌های سوزنی برگ مانند کاج الداریکا، سرو نقره‌ای و سرو خمره‌ای و  از درختان پهن برگ گونه هایی مانند اقاقیا، زبان گنجشک، نارون چتری، ارغوان، داغداغان، افرای زینتی، پلت، بلوط و ایلان در آن وجود دارد
وسعت کل مجموعه دریاچه در حدود ۲۵۰ هکتار است که ۱۳۰ هکتار آن پهنه آبگیر (دریاچه) و مابقی پهنه ساحلی است.
دریاچه مصنوعی چیتگر در شمال پارک جنگلی چیتگر قرار گرفته و جنوب دریاچه به آزاد راه تهران-کرج، شمال آن به بزرگراه همت، شرق آن به بزرگراه آزادگان می‌رسد و از غرب به بافت مسکونی منطقه ۲۲ شهرداری تهران محدود می‌باشد.
منبع تامین آب دریاچه رودخانه کن می‌باشد و به واسطه سیکل بسته و ایزوله سامانه انتقال آب آن هیچگونه آب دیگری وارد دریاچه نمی شود.

دریاچه چیتگر و پارک جنگلی چیتگر به دلیل قرارگرفتن در مسیر بادهای غربی- شرقی تهران می‌توانند علاوه بر تلطیف هوا و بالا بردن رطوبت در سطح شهر تهران با استقرار کاربری‌های تفریحی – گردشگری مناسب سهم به سزایی در جذب گردشگران داخلی و خارجی داشته باشد. این دریاچه همچنین علاوه بر ایجاد چشم اندازهای زیبا و منحصربه‌فرد می‌تواند سبب کاهش خطرات ناشی از سیلاب‌های فصلی و همچنین تغذیه سفره‌های آب زیرزمینی گردد.
سابقهٔ طرح ساخت این دریاچه به تدوین نخستین طرح جامع شهر تهران در سال ۱۳۴۷ بازمیگردد که در آن ساخت دریاچه‌ای در غرب شهر تهران پیش بینی شده بود ولی ساخت این دریاچه به دلیل محدودیت‌های فنی و بودجه‌ای تا سال‌ها مسکوت ماند. سرانجام در پیش زمینه مطالعاتی، از سال ۱۳۸۲ تا ۱۳۸۹، مطالعات جزئی و دقیقی در مقاطع مختلف از سوی مشاور صورت گرفت و ابهامات طرح بررسی و تکمیل شد.
ساخت دریاچه چیتگر از طریق حوزه معاونت فنی و عمرانی شهرداری تهران به سازمان مهندسی و عمران شهر تهران واگذار شد. به واسطه خاص بودن نوع پروژه (سازه آبی) لازم بود تا از شرکتهای متخصص در این زمینه بهره گرفته شود. از همین رو شرکت آرماتور پردیس به عنوان مدیریت طرح پروژه انتخاب شد. در مهرماه سال ۱۳۸۹ عملیات اجرایی پهنه آبگیر و از تیرماه سال ۱۳۹۱ عملیات اجرایی پهنه ساحلی توسط پیمانکار طرح شرکت سابیر و بر اساس مطالعه و طراحی شرکت مهندسی سد تونل پارس (اشتوکی پارس) آغاز شد. فاز اول پروژه دریاچه چیتگر با نام شهدای خلیج فارس در تاریخ ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۲ افتتاح شد. پس از اتمام فاز اول، ساخت فاز دوم طرح به مساحت ۱۴۰ هکتار در جنوب بزرگراه حکیم شامل جزایر آبی، محور چهار باغ، پارک آبی و مونوریل چیتگر دردستور کار شهرداری قراردارد.
مجموعه ی پارک جنگلی چیتگر و دریاچه ی آن در همه ی ایام سال مناسب بازدید می باشد با این همه مناظر آن در فصل بهار دیدنی تر از سایر ایام سال است.

عکس و متن : محمد آذرکیش
منابع :
کتاب اول، شهرداری تهران، ویکی پدیا

Iran – Tehran – Chitgar lake