یک دوستدار میراث فرهنگی گفت: شهـرستـان دزفــول دربردارنده مجموعهای غنی از میراث فرهنگی ایران زمین در سدههای تاریخی مختلف خصوصا دورههای صفویه و قاجاریه است و بناهای اصیلی با هویت معماری بومی شهر دزفول در داخل بافت در اطراف شهر به دست معماران خوش ذوق دزفول بنا شدهاند.
محمد آذرکیش در گفتوگو با خبرنگار خبرگذاری دا نشجویان ایران (ایسنا) بیان کرد: خانه قدیمی سوزنگر یکی از بناهای ارزشمند بافت تاریخی شهر دزفول است که در محله قدیمی میاندره و در نزدیک بناهای تاریخی دیگر از جمله مسجد دروازه و خانه زرگر قرار دارد.
او ادامه داد: سوزنگر در یک کوچه بن بست و اختصاصی قرار دارد که با پلکان پهن و منظم آجری به در کوچک و مزین به تزئینات خوون چینی (آجر کاری) منتهی میشود.این بنا در دو طبقه مجزا، زیرزمین و شوادان به سبک حیاط مرکزی و معماری درونگر ساخته شده و از لحاظ سبک معماری بسیاری از عناصر مختص خانههای دزفول را دارا است.
وی یادآوری کرد: محله میاندره در نزدیکی محله قلعه که قدیمیترین محله بافت دزفول به شمار میرود واقع شده است. با این حال با توجه به این که از این بنا به عنوان مسکونی استفاده میشده در طول دورههای مختلف بازسازی شده و قدمت اولیه آن به دوره قاجاریه میرسد. همچنین بر سر در ورودی بنا و در میان آجرکاری زیبای آن کتیبه آجری با تاریخ ۱۳۳۸ هجری قمری را مشاهده میکنیم که آخرین دوره ساخت خانه را نشان میدهد.
آذرکیش اضافه کرد :پس از عبور از سر در به هشتی خانه وارد میشویم . گنبد کوچک هشتی با پاباریکها و شاپرکهای آجری زیبایی بر ستونهایی قطور استوار است. کف هشتی با قلوه چین منظم و ظریف و کف حیاط با آجرهای منقوش فرش گردیده است. در هستی ورودی همچنین پلکانی برای دسترسی به طبقه اول خانه قرار دارد که نشان میدهد طبقه اول به عنوان بخش پذیرایی بنا مورد استفاده قرار میگرفته است. دورتادور حیاط را ایوانهای نسبتا کوچک احاطه کردهاند. همچنین در گوشه آن حوض کوچک و زیبا و نیز پلکان دسترسی به طبقه اول علاوه بر پلکان ورودی خانه قرار گرفته است.
این دوستدار میراث فرهنگی گفت: در معماری دزفول خانهها دو حیاط بیرونی و اندرونی داشتهاند که حیاط بیرونی ویژه مهمانان با تزئینات آجری بیشتر و حیاط اندرونی ویژه اهل خانه و برای امور روزانه مورد استفاده بوده است. اما در برخی خانهها مانند خانه سوزنگر که فقط یک حیاط داشتهاند این کاربرد در طبقات اجرا شده به شکلی که طبقه اول خانه سوزنگر بخش اندرونی و طبقه اول آن به عنوان بخش بیرونی مورد استفاده قرار میگرفته است.
وی اظهار کرد: از جمله تزئینات آجری متنوع خانه سوزنگر میتوان نقوش گل زنجیری، گل نوساده، حصیری و دندان موشی را نام برد. طبقه اول بنا نیز شامل ایوان ، اتاقهای گوشوار و تراس زیبایی با سقف تیر پوش چوبی است که همگی دارای کتیبههای مزین به آجرکاری بینظیر خوون چینی میباشد که هر بیننده صاحب ذوقی را به وجد میآورد. همچنین وجود نیم ستونهای آجری در این طبقه شکوه خاصی به آن داده و به خوبی هویت معماری دزفول را به عنوان موزه آجری ایرانی به نمایش گذاشته است.
به گفته آذرکیش: در حال حاضر مالکیت این بنا در اختیار اداره میراث فرهنگی و گردشگری دزفول است و به شماره ۲۶۰۶ به ثبت رسیده است.
او افزود: بعد از اتمام مرمت خانه سوزنگر که از مرداد ماه سال ۱۳۸۵آغاز و در سال ۱۳۸۸ پایان پذیرفت از آن به عنوان کارگاه آموزش صنایع دستی استفاده میشود و در پایان هر دوره آموزش که شامل آموزش قلمزنی، معرق، تذهیب و گل مرغ میشود از هنرجویان آزمون گرفته شده و در صورت قبولی مدرک پایان دوره به آنها تعلق میگیرد. در سایر اوقات دیدن کردن از این بنای دیدنی با هماهنگی اداره میراث فرهنگی برای عموم علاقهمندان امکانپذیر است.
ارسال نظر