بلد الصواریخ یا شهر موشکها عنوانی بود که عراقیها در طول جنگ تحمیلی به شهر مقاوم و شهید پرور دزفول داده بودند این شهر که مظهر مقاومت مردم در مقابل حملات موشکی عراق نام گرفت در سال ۱۳۶۵ از طرف جمهوری اسلامی ایران با نظر سنجی از مردم ایران به عنوان شهر نمونه معرفی گردید و لوح زرین آن توسط دولت در یکی از میادین آن نصب شد.
مردم دزفول در طول هشت سال دفاع مقدس با همه ی توان در برابر دشمنان قهرمانانه ایستادند و با وجودی که بیشترین موشک بر پیکره این شهر وارد شد اما در حین جنگ مردم، بخش های تخریب شده شهر را همزمان بازسازی نمودند .
با این همه بخش های گسترده ای از بافت تاریخی دزفول آسیب دید وبیش از ۲۶۰۰ شهید در راه میهن و انقلاب تقدیم شد . به دلیل مقاومت های بی نظیر مردم دزفول لوح زرینی به عنوان شهر نمونه مقاومت و پایداری به دزفول اهدا شد و این شهر را پایتخت مقاومت ایران عزیز نامیدند و روز چهارم خرداد در تقویم ملی ایران به نام روز دزفول ثبت گردید .
دزفول که در طول جنگ تحمیلی ۱۷۲ بار توسط انواع موشکهای ۳ متری و ۹ متری اسکاد B ساخت شوروی ۲۵۰۰ بار توسط توپ و ۳۰۰ بار مورد حملات هواپیماهای دشمن قرار گرفت و در این حملات بیش از ۱۹۰۰۰ واحد مسکونی تخریب گردید ولی هم چنان استوار به مقاومت خود ادامه داد و اراده رژیم عراق را در خالی کردن شهر توسط مردم و در هم کوبیدن آن را بر دل صدام گذارد و چنان مقاوم به عنوان تکیه گاه رزمندگان اسلام و نمونهای از مقاومت برای کل جهان شناخته شد، تا پایان جنگ باقی ماند.
سالهای جنگ، دزفول پذیرای بیشترین موشکها و بمبها و حتی خمپارههای رژیم بعث عراق بود. هر بار که صدام میخواست شهرهای ایران را موشکباران کند سهمیه دزفول ثابت و محفوظ بود. یک روز قبل از هر موشکباران رادیوی عراق در برنامهای مضحک به اصطلاح میخواست شهروندان غیر نظامی را از شهرهایی که قرار است توسط موشک یا بمبافکن هدف قرار دهد مطلع کند تا شهرها را ترک کنند. در این برنامه اسم شهرها با ترتیب حروف ابجد خوانده میشد. شهر اول همیشه دزفول بود و شهرهای بعد از آن بنا به وضعیت و موقعیت تفاوت میکرد.
گوینده رادیو عراق که سعی میکرد با صدای زمخت و نخراشیدهاش فارسی صحبت کند میگفت :
الف – دزفول …
تندیس الف دزفول در جاده ی ساحلی و در انتهای خیابان آیت الله قاضی و میدانی به همین نام در نزدیکی بقعه رودبند و پارک دووه به احترام سال ها ایستادگی و ایثار مردم دزفول نصب گردیده است.
عکس و متن : محمد آذرکیش
عکس و متن بسیار عالی خداقوت