مسجد تاریخی شاه رکن الدین در کنار بقعه شاه رکن الدین در مرکز شهر دزفول قرار دارد.مسجد شاهرکن الدین در شمال شرقی آرامگاه ، در زمان صفویه توسط سید عبدالله فرزند سید معصوم ساخته شده است. شبستان (نمازخانه) با ستونهایی ستبر و آجرین و پوششی از طاق و تویزه در جبهه جنوبی حیاط ساخته شده است.
در نماهای داخلی و سردر اصلی مسجد نمونه هایی کم نظیر از تزئینات آجری با آجرهای معقلی در رنگهای سفید ، سیاه ، لاجوردی و سرمه ای بکار رفته که هر نگاهی را به سمت خود معطوف می دارد.
در حیاط مسجد دریزه ای(کانال عمودی حفر شده در بستر سنگی زمین) به چشم می خورد . این دریچه جهت تهویه و تامین روشنایی شوادونی(زیرزمین دست کند در زمین) است که پلکان ورودی آن در مسجد است و در زیر کل مجموعه گسترده شده است . این محل به شوادون اتاق یا مضیف سید عبدالباقر معروف بوده و مکانی مهم برای تجمعات و هم اندیشی های تاریخی و مذهبی در دوره های مختلف به شمار می رفته است. از این شوادون کانالهایی افقی به نام تال جهت دسترسی به سایر محله ها و حتی بیرون شهر حفر شده است.این اثر در تاریخ ۹ اردیبهشت ۱۳۸۲ با شمارهٔ ثبت ۸۳۸۶ بهعنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
در شهر دزفول مساجد تاریخی بسیاری از قرون گذشته به یادگار مانده است و این شهر به شهر مساجد تاریخی می تواند معرفی شود.
متن : زهرا گیتی فروز
عکس :محمد آذرکیش
با تشکر از توضیحات خوبتون