دل خوش به باز بودن پنجره ام
وقتی سوی تو گشوده می شود
زخم خورده ی روزگار ناملایمم
اما چه باک
امیدم، میهمان حضورت توست
باغچه ی محبتت،سبز سبز است
دلم روشن به میزبانی تو
می سپارم به باد فراموشی
عمیق ترین ردپای زمان را
عکس و متن : محمد آذرکیش
پ ن : دلم از این عکس میگیره بقایای قلعه محمد خان مستوفی و چه ساده آثار تاریخی دزفول به ویژه قلعه های آن یکی پس از دیگری آرام و بی صدا فرو می ریزند …
Elham khodai to in sher hast Zibbba
بسیار زیبا و عمیق
متن جالبی بود.
برنامه ای برای حفاظت این آثار نیست؟
با مسولین و مرتبطین و دست دراندرکاران در میان بگذارید این موضوع رو. در هرحال شاید اثری…
سلام بسیار کارها و شعرها زیبا پیروز باشی