در خصوص دزفول موضوعات قابل تامل بسیاری هست که سال هاست از کنارشون ساده رد شدیم.
شاید یکی از علت هایی که دزفول بیش از اندازه مظلومه و حتی در میان مردمش هم غریب مونده و بدیهی ترین حقوقش، چیزهای عجیبی برای خیلی ها به نظر می رسن اینه که خیلی ناشناخته مونده.
من یک دزفولی هستم و هر کس به نوبه ی خودش زادگاهش این حق رو به گردنش داره که به موطنش افتخار کنه و در معرفیش کوشا و در آبادانی اون سهیم باشه و در حد معقولی بهش علاقمند !
و  وقتی ما عادت بی تفاوتی را پیش بگیریم و فقط به زندگی خودمون فکر کنیم ، هر یک از این موارد ساده به علاقه شدید تعبیر میشه .
در یکی از وبلاگ های دزفول خاطره زیبایی از عزیزی می خوندم که یک نکته جالبی مرتبط با صحبت هام دیدم.
زیاد شنیدیم که از نژاد پرستی دزفولی ها صحبت بشه و خیلی از شهرها و گاهی خودمون این حرف رو عنوان کنیم، اما در اصل این فقط در حد حرف هست و در اصل دزفولی ها بیشتر از حد معمول میهمان نواز و به فکر غریب ها هستن تا نژاد پرست ! ، در صورتی که یک شهر نیاز داره مردمش بیش از جاهای دیگه به فکرش باشن و در عمل علاقمندش باشن. این علاقه مندی و تعهد زمینه ی پیشرفت و آبادانی اون منطقه رو به عنوان بخشی از سرزمین ایران به دنبال داره، اما خودمون رو با حرف های این چنینی سرگرم می کنیم و در مقام عمل گام موثری بر نمی داریم.
دزفول هم مثل خیلی از شهرهای دنیا کمبود و کاستی هایی داره ، اما در کنار اون بیشتر از خیلی جاهای دیگه نقاط قوت و پتانسیل های بیشماری داره. اگر هر یک از ما شهروندان دزفولی تا به حال تلاش کوچکی در جهت معرفی درست شهر و استفاده از استعدادها و ظرفیت هاش می کردیم، امروز شکوفایی و مطرح شدن بیشتر دزفول رو شاهد بودیم و نظاره گر خروج بسیاری از متخصصان و شهروندان دزفولی  برای کار از شهر نبودیم. در حدی که همایش خانواده های قدیمی دزفولی هایی که کلا از شهر رفتن در جاهای دیگه برگزار بشه!
هر شهر دیگه ای با این سابقه تاریخی، پتانسیل ها ، نیروها، و … مشابه دزفول وجود داشت، الان یکی از شناخته شده ترین و آبادترین شهر های ایران بود.
البته کم لطفی های زیادی از طرف رسانه های مختلف از صدا و سیمای خوزستان گرفته ( که مثل اینکه دزفول از شهرهای این استان نیست !) تا سراسری ، روزنامه ها (با پوشش ضعیف اتفاقات دزفول ) ، نشریات، و حتی سایت های مختلف می شه و گهگاهی هم که اسمی می برن یا خبری می ذارن معمولاً بار منفی به همراه داره و پخش نکردنش خیلی واسه دزفول مفیدتره !
هیچ وقت نشده در حد شأن بالای دزفول اسمی برده بشه ، شاید اگر پل قدیم دزفول در هر یک از شهرهای دیگه بود ، الان در همه ی رسانه های ایران یکی از نمادهای ملی محسوب می شد و یا آبشار شوی با این همه زیبایی به عنوان یکی از دیدنی ترین نقاط گردشگری ایران با افتخار به همه معرفی می شد نه اینکه این چنین نا شناخته باقی بمونه و اگر هم اسمی برده بشه به عنوان یکی از آثار استان دیگه عنوان بشه!
جالبه چند روز پیش شبکه ۱ می دیدم  گردشگر معروف تلویزیون یه برنامه چند دقیقه ای واسه یه درخت قدیمی تهیه کرده بود ! و با افتخار پخش می کرد در صورتی که سال قبل که اومده بود از شمال خوزستان گزارش تهیه کنه به شوش و شوشتر رفت و با اینکه دزفول هم جزو برنامش بود نیومد !  باهاش تماس می گرفتم و پیگیر که چی شد اومدنتون ؟ بهانش این بود که : دزفول دیدنی های زیادی داره! و حاضر نشد به دزفول بیاد و به همین راحتی رفت اما برای یه درخت … نمی دونم شما خودتون در این یه مورد قضاوت کنید …
دزفول پایتخت مقاومت، زادگاه شیخ انصاری ، شهر پارک های ساحلی ، مرکز خط و کتاب ایران، قدیمی ترین دانشگاه دنیا، میزبان سبزقبا و … حقش نیست که این همه مورد نامهربانی رسانه ها واقع بشه.
به هر حال هر چه که تا الان با این شهر شده،  گذشته و این ما هستیم و رسالتی که در خصوص معرفی دزفول به عنوان بخشی از هویتمون بر دوش داریم و سهمی که می تونیم در بهبود وضعیت زادگاهمون و در نهایت زندگی بهتر داشته باشیم .
با وجود وبلاگها و سایت های خوبی که در سال های اخیر راه اندازی شده اما هنوز تا نقطه ای که باید باشیم، بسیار فاصله داریم و برای جبران نبود رسانه های حامی دزفول ، همتی مضاعف رو از همه دلسوزان و علاقمندان در حرکتی هدفمند رو می طلبه تا دزفول رو از این برهوت رسانه ای نجات بدیم! و کویر رسانه های حامی دزفول را بارانی باشیم !
ان شاء الله